Voordat je besluit of je mij wil vragen om een stukje met jou of jouw kind mee te lopen, wil je misschien eerst wat meer weten over mij. Ik ben opgegroeid in Utrecht en op mijn 17e naar Breda verhuisd. Tegenwoordig woon ik met mijn gezin op het Brabantse platteland. Ik ben 38 jaar en moeder van een volwassen dochter en 2 zoontjes op de basisschool. In 2017 heb ik mijn eigen praktijk opgestart. De weg daar naartoe is een mooie, boeiende ontdekkingstocht geweest, soms licht en plezierig, soms zwaar en intensief. Ik neem je graag een stukje mee langs mijn pad.

​

Mijn fascinatie voor mensen begon al vroeg. Waarom doen mensen wat ze doen? Waarom voelen mensen wat ze voelen? Waar komt dat vandaan? En wat kun je ermee? Hoe ontwikkelen kinderen zich? En hoe komt het dat daar soms dingen in mis gaan? Dit soort vragen hielden mij als kind al bezig. Na de middelbare school was de keuze voor de studie psychologie dan ook snel gemaakt. Ik vond het heerlijk om mijn hoofd aan het werk te zetten en veel kennis op te doen. Leren kon ik goed en ik was enorm gefascineerd door alles wat met psychologie te maken had. Ik begon wat antwoorden te krijgen op de vragen die ik had over mijzelf en mijn medemensen.

​

Tegen het einde van mijn studie psychologie  kwam het fenomeen hoogsensitiviteit op mijn pad en leerde ik een hele nieuwe kant van mezelf kennen. Ik ontdekte dat ik erg gevoelig ben en begon te begrijpen hoe deze eigenschap mijn dagelijks leven voortdurend beïnvloedde. Hoe ik steeds overprikkeld raakte door de wereld om mij heen, waarom ik zo vaak moe was en niet goed tegen drukte en lawaai kon. Waarom ik niet tegen naadjes in sokken en kriebelende labels in kleding kan. Waarom ik zo intens geraakt kan worden door mooie muziek of een goed geschreven boek. En nog veel meer van dit soort eigenaardigheden... Van 'begrijpen hoe het werkt' naar 'leren omgaan met' deze eigenschap bleek een lang en kronkelig pad te zijn, een pad waarop ik na al die jaren nog steeds nieuwe stapjes zet.

​

Na het afronden van mijn studie psychologie ging ik werken in de jeugdzorg. Na een paar jaar werken werd ik met mijn neus op de feiten gedrukt: ik kreeg een burn out. Hierdoor kwam ik in contact met de haptonomie. Dat kennis en begrijpen alleen mij niet genoeg handvaten gaven, was me intussen al duidelijk geworden. Zowel in mijn persoonlijke ontwikkeling als in het werken met cliënten had ik steeds meer het gevoel dat ik niet tot de kern kwam, dat er iets miste om echt tot veranderingen te komen. De haptonomie bracht me in contact met mijn lijf, dat had geprobeerd om me van alles duidelijk te maken: ik leefde zo in mijn hoofd dat ik daar zomaar aan voorbij was gegaan...

 

Ik leerde om weer contact te maken met mijn lijf en meer balans te creëren tussen voelen en denken. Eenmaal opgekrabbeld besloot ik dat ik meer wilde weten over deze manier van naar mensen kijken. Ik ging een opleiding haptotherapie doen. Het voelde voor mij als de andere kant van de medaille, het missende stukje waar ik naar op zoek was geweest. Steeds meer voelen in mijn lijf, steeds meer de controle van het hoofd los laten. Niet altijd makkelijk, maar zo waardevol. Ik leerde de waarde van werkelijk contact maken, met jezelf en met de ander. Ik merkte dat het een positief effect had op de begeleiding van mijn cliënten: doordat ik werkelijk contact met ze maakte, voelden ze zich gezien en gehoord en dat gaf een verdieping van de begeleiding.

 

Via een zijpaadje kwam in die periode ook Reiki op mijn pad. Ik had me al wat verdiept in het fenomeen "energie" en voelde tot in mijn tenen dat ik hier meer mee wilde doen. Het werken met energie bleek me heel gemakkelijk af te gaan, bijna als een soort thuiskomen bij iets wat ik altijd al wist, maar ergens onderweg was vergeten. Het intuïtief waarnemen via helder voelen en helder weten, wat ik eigenlijk onbewust altijd al deed, werd ineens bewust en kreeg een naam. Ik had opnieuw een stukje van de puzzel gevonden....een stukje waar ik meer van wilde weten. Ik besloot om een opleiding te gaan doen tot energetisch therapeut. Hier leerde ik enorm veel waardevolle manieren om met energie te werken. Nog belangrijker was dat ik nóg meer leerde om te vertrouwen op mijn gevoel. Ik ontdekte hoe snel ik tot de kern van een probleem kon komen door te vertrouwen op mijn gevoel. Ik merkte dat ik mensen veel sneller en effectiever kon helpen door al mijn kwaliteiten te combineren.

 

Het resulteerde in een heel eigen wijze van mensen helpen: in de combinatie van de psychologische kennis, de praktische lichaamsgerichte aanpak van de haptonomie, de basis van werken vanuit echt contact en het intuïtief werken met energetische middelen heb ik een aanpak gevonden waarbij ik al mijn kwaliteiten optimaal kan benutten om jou zo snel mogelijk weer op weg te helpen op jouw eigen pad.

 

Ik wandel graag een stukje met je mee!

 

​